IPT WÓJCIŃSKI/BAŃDUR/GUCIK | Trio fortepianowe wykonujące muzykę spontanicznie improwizowaną, inspirowaną szerokim horyzontem zjawisk muzycznych, począwszy od muzyki klasycznej minionych epok, poprzez rozmaite gatunki jazzu, aż po zdobycze muzyki współczesnej. Do pierwszego spotkania muzyków doszło na festiwalu Fama 2015. Od tego czasu pozostają w kontakcie, zdobywając nowe doświadczenia, które zderzają ze sobą, tworząc muzykę pełną skojarzeń i odniesień do różnych gatunków. W 2018 roku trio otrzymało nagrodę imienia Andrzeja Jakóbca na 48. Festiwalu Fama w Świnoujściu. Muzyka IPT Wójciński/Bańdur/Gucik to połączenie swobodnej improwizacji charakterystycznej dla free jazzu, z precyzyjnie zakomponowaną formą i licznymi nawiązaniami do muzyki współczesnej: minimalizmu, sonoryzmu, surkonwencjonalizmu, spektralizmu. Powyższe elementy w ich wykonaniu tworzą organiczną, spójną całość rzadko spotykaną w muzyce, która zakomponowana jest jedynie formalnie, a wszystkie elementy takie jak harmonia i melorytmika, zdawałoby się najważniejsze dla odbioru są improwizowane.
KOMEDA/HŁASKO | Muzyka ma charakter zakomponowanej formalnie około 60-minutowej, częściowo improwizowanej suity opartej na motywach z muzyki Krzysztofa Komedy: strukturach rytmicznych, melodyce i harmonice oraz wykorzystującej rozwiązania formalne charakterystyczne dla jego twórczości tj. łączenie improwizacji swobodnej z fragmentami ściśle skomponowanymi i jazzowymi. Ma to na celu pokazanie postaci Krzysztofa Komedy Trzcińskiego nie tylko jako kompozytora standardów filmowych i jazzowych, ale jako świadomego, poszukującego twórcy, w swoich działaniach nieustępującego najnowszym trendom tzw. trzeciego nurtu, łączącego muzykę jazzową i współczesną. Uzupełnieniem warstwy muzycznej będą recytacje fragmentów prozy Marka Hłaski, pochodzące m.in. z opowiadań „Wilk”, „Najlepsze lata naszego życia”, czy „Całe niebo będzie dla mnie”. Są to wczesne utwory autora, w większym stopniu niż te najbardziej znane, eksponujące emocje oraz poczucie lęku, zagrożenia i niepewności. Punktem wyjścia będzie analiza dzieł Komedy i Hłaski pod kątem elementów charakterystycznych dla ich twórczości. Z tych składowych powstanie nowa jakość będąca swego rodzaju syntezą sztuk, co pozwoli na osiągnięcie wewnętrznej spójności powstałego w ten sposób utworu. Wybór tych postaci nie jest przypadkowy. W roku 2019 przypada 50. rocznica śmierci Komedy i Hłaski oraz 80. rocznica wybuchu II Wojny Światowej, której reperkusje odcisnęły się szerokim piętnem na ich życiu i twórczości. Na przełomie lat 50-tych i 60-tych Komeda tworzył środowisko jazzu nowoczesnego, które wywarło ogromny wpływ na na rozwój polskiego jazzu. Marek Hłasko z kolei był blisko związany z Komedą na emigracji w Los Angeles. Twórczość tych postaci łączy podobna emocjonalność, symbolika i atmosfera pełna niepokoju i niepewności. Obaj w kulturze popularnej postrzegani są w sposób spłycony, przez pryzmat swoich najbardziej popularnych dzieł. Z tego względu nadrzędnym celem projektu jest próba zmiany stereotypowego odbioru ich twórczości.
Skład: Jakub Bańdur – skrzypce, Jakub Gucik – wiolonczela, Szymon Wójciński – fortepian.
VIDEO
